Lieve Christian, toen we pasgeleden hoorden dat je ernstig ziek was zagen we de bui eerlijk gezegd al hangen. Toch hadden we ook nog wel wat hoop dat je er weer bovenop zou komen. Toen we je eind oktober nog mochten zien op de Europese progeriabijeenkomst in Engeland vertelde je moeder nog hoeveel beter het met je ging dan het jaar daarvoor. Allen waren we geïnteresseerd in de behandelmethode die jou zoveel baad bracht. Helaas, het heeft niet lang meer zo mogen zijn. We kenden elkaar al sinds 2005 en we hebben je kort geleden nog zien genieten. Bjorn had graag vaker met je op de X-box gespeeld. Je was als 13-jarige toch een beetje als een grote broer voor Bjorn. We zullen je zeker missen lieve Christian en hopen dat je ouders, broers en zus bij elkaar uiteindelijk toch de steun zullen vinden om dit grote verdriet te verwerken. We denken aan je Christian!